Bioasekuracja

Co to jest Bioasekuracja?

Są to działania prowadzone w gospodarstwie, zapewniające biologiczną ochronę gospodarstwa. Składają się na nią działania mające na celu ograniczenie przedostawania się do gospodarstwa bakterii, wirusów, pasożytów, wektorów biologicznych. Bioasekurację dzielimy na wewnętrzną i zewnętrzną.
Bioasekuracja wewnętrzna to szereg działań, które powinny być stosowane przez osoby mające bezpośredni kontakt ze zwierzętami: osoby wchodzące do budynków i przebywają w pomieszczeniach, w których utrzymywane są zwierzęta.
Bioasekuracja zewnętrzna skupia się na działaniach dążących do prawidłowego zabezpieczenia budynków inwentarskich przed kontaktem ze środowiskiem zewnętrznym, głównie przed dotarciem w okolice budynków hodowli dzikich zwierząt, zwierząt wolno wychodzących. Wszystkie budynki powinny być odpowiednio ogrodzone, a teren wokół uporządkowany.
Najważniejsze punkty zasad bioasekuracji w gospodarstwie to:
Ogrodzenie budynków inwentarskich: właściwie wykonane ogrodzenie spełnia funkcję zapory dla zwierząt (dziki, psy, koty, gryzonie) oraz dla ludzi. Ogranicza dostanie się na teren obiektu osób niezatrudnionych i przypadkowych.
Ludzie: każdy obiekt hodowlany powinien mieć opracowane procedury wchodzenia i poruszania się osób zatrudnionych, obsługi technicznej, lekarzy weterynarii, inseminatorów. Każda z osób posiadająca uprawnienia do obecności i poruszania się na terenie fermy, przed wejściem powinna oczyścić i zdezynfekować obuwie oraz ręce. Przed wejściem do chlewni powinna wziąć prysznic i zmienić ubranie. Dobrym zabezpieczeniem jest zasada, aby lekarz weterynarii w ciągu jednego dnia mógł wejść tylko na teren jednego obiektu.
Środki transportu: istnieje wiele dowodów na to, że to właśnie środki transportu zwierzą oraz kierowcy bywali przyczyną zawleczenia chorób do obiektów, a nawet na obszar całego kraju. Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt, szacuje, że pojazdy są odpowiedzialne w ok 65% za rozprzestrzenianie się chorób. Szczególnie niebezpieczne są samochody transportujące świnie do ubojni. Samochody te powinny być myte i dezynfekowane po każdym rozładunku zwierząt (przed wyruszeniem po następne zwierzęta). Niezwykle ważne jest zachowanie kierowcy, który nie powinien opuszczać kabiny pojazdu, nie wchodzić na teren chlewni, nawet na płytę rampy załadowczej. Sama rampa załadowcza powinna być tak zlokalizowana, aby graniczyła z ogrodzeniem i skonstruowana w taki sposób, aby woda używana do jej mycia spływała poza obręb terenu chlewni. Rampa powinna być ogrodzona, a jej zamknięcie takie, by świnia wprowadzona na rampę nie mogła z niej wrócić na teren obiektu. Wszystkie pojazdy wjeżdżające na teren fermy, powinny być dezynfekowane sprzętem wykorzystującym czysty roztwór środka dezynfekującego takim jak bramy bioasekuracyjne, tunele dezynfekcyjne, niecki automatyczne.
Utylizacja padłych zwierząt: miejsce składowania padłych zwierząt powinno znajdować się w dobrze zabezpieczonym, zamkniętym, najlepiej chłodzonym pomieszczeniu. Pojazdy przyjeżdżające po odbiór padłych zwierząt powinny być bezwzględnie myte i dezynfekowane, a ich załadunek powinien być możliwy bez potrzeby ich wjazdu na teren fermy.